Marcel Niezen en Janny Wierda over de Adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen van Holland Casino

Holland Casino heeft voor zowel haar vestigingen als haar online casino een preventiebeleid kansspelen. Als klankbord voor de groep die het preventiebeleid bepaalt, bestaat de Adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen. Ervaringsdeskundige Marcel Niezen is onlangs lid geworden van die adviesgroep die onder leiding staat van Janny Wierda, manager preventiebeleid kansspelen, integriteit en fraude bij Holland Casino.

Voor de meeste spelers is een bezoekje aan een casino onschuldig vermaak. Soms win je wat, vaak verlies je wat geld. Daar krijg je wel spanning en vermaak voor terug. Maar voor sommige mensen, is het veel meer dan dat. Die kunnen aan niets anders meer denken. Ze zijn verslaafd.

Holland Casino is de enige legale uitbater van casino’s met tafelspellen in Nederland. In handen van de staat, moet Holland Casino zich aan heel veel regels en wetten houden. Misschien wel de belangrijkste daarvan houden verband met kansspelverslaving. Holland Casino moet – en wil – een kansspelbeleid voeren dat geënt is op het voorkomen van kansspelverslaving.

Janny Wierda is de manager preventiebeleid kansspelen, integriteit en fraude bij Holland Casino en eindverantwoordelijke op dat gebied. Het preventiebeleid bedenken doet ze niet alleen. De plannen die ze met de afdeling bedenken, worden getoetst door onder andere de Adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen. Namens de Raad voor de Kanspel Spelers zit Marcel Niezen in die adviesgroep.

CasinoNieuws.nl sprak met Niezen en Wierda over de Adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen, reclames, en kansspelverslaving.

Marcel, jij zit in de adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen van Holland Casino. Wat maakt jou ervaringsdeskundige?

Marcel Niezen: Ik ben op mijn vijftiende begonnen met gokken, in de tijd dat gokkasten nog overal stonden. Ik won de eerste zes keer, maar de zevende keer niet. Daar kon ik niet goed tegen. Thuis deden we altijd veel spelletjes en ik was gewend geluk te hebben en vaak te winnen.

Uiteindelijk belandde ik in een fikse gokverslaving. Ik werkte twaalf uur lang op de markt voor 35 gulden, en dat was ik ‘s avonds in een kwartier weer kwijt. Ik maakte ruzie met mijn vriendinnetje om maar een reden te hebben om te kunnen gaan gokken.

Op mijn negentiende zocht ik voor de eerste keer hulp. Maar in 1989 werd gokken – net als lange tijd gamen – helemaal niet serieus genomen als verslaving. Ik heb wel een jaar lang gesprekken gehad, maar dat ging toen bijvoorbeeld over budgettering en niet zozeer over de verslaving.

Het gokken bleef gewoon doorgaan, de aantrekkingskracht was echter al lang verdwenen. Ik begon daarom naar houseparty’s te gaan en hoewel ik altijd anti-drugs was, begon ik speed en pillen te gebruiken. Uiteindelijk belandde ik in een cokeverslaving.

In 2001 meldde ik mij weer bij de verslavingszorg. Dat was een vereiste van de Gemeentelijke Kredietbank Groningen waar ik heen ging vanwege mijn schulden. Die wilden mij helpen, maar dan moest ik mij wel melden bij de verslavingszorg. Ik heb toen een langdurige opname gehad bij een hierarchisch therapeutische gemeenschap.

Daarna ben ik weer aan het werk gegaan, maar in 2005 heb ik nog een enorme terugval gehad. Niet alleen ging ik weer gokken, ik ging ook weer drugs gebruiken. Twee jaar later ben ik opnieuw die therapeutische gemeenschap in gegaan, toen voor acht maanden. Daarna heb ik nog een jaar lang begeleid op een kamer gewoond. Sinds 2008 heb ik niet meer gegokt en geen drugs meer gebruikt.

Datzelfde jaar besloot ik iets te doen met mijn ervaringen. Ik heb dat langzaam opgebouwd. Ik ben begonnen met het vertellen van mijn verhaal. In 2015 ben ik onderzoek gaan doen binnen GGZ Drenthe naar hoe ervaringsdeskundigheid kan worden ingezet. Uiteindelijk ben ik docent geworden bij de Hanzehogeschool in Ervaringsdeskundigheid in Zorg en Welzijn, een opleiding op HBO-niveau die al tien jaar bestaat.

Via een onderzoek dat ik deed naar de inzet van collectieve ervaringskennis bij gemeenten, kwam ik in contact met de Raad voor de Kansspel Spelers waarbij ik me heb aangesloten. In 2009 had ik trouwens al eens bij Holland Casino mijn diensten aangeboden, maar toen is het er niet van gekomen.

“Ik begon daarom naar houseparty’s te gaan en hoewel ik altijd anti-drugs was, begon ik speed en pillen te gebruiken. Uiteindelijk belandde ik in een cokeverslaving.”

Marcel Niezen

Uiteindelijk werd de Wet Kansspelen op afstand aangenomen in 2019.  En daar stond in – en heel veel duidelijker dan dat ik het nu zeg, was dat ook niet eigenlijk – dat aanbieders gebruik moesten gaan maken van ervaringsdeskundigen. Nadat één van de andere raadsleden overstapte naar de Kansspelautoriteit, ben ik door Holland Casino gevraagd om toe te treden tot de adviesgroep Preventiebeleid Kansspelen.

Ik hoop dat ik binnen die adviesgroep vanuit mijn perspectief, maar ook vanuit een collectief perspectief, een inbreng kan hebben die nuttig is en bijdraagt aan een goed preventiebeleid. Maar ik zal dat altijd doen met in mijn achterhoofd dat niet iedereen te behoeden is. Niet iedereen is te helpen. Ik wil ook niet iedereen helpen. Voor sommige mensen is het goed en nodig om in de goot te belanden. Om daarna weer op te kunnen staan.

Je bent pas bij één overleg geweest, maar hoe is je eerste indruk nu je echt tot de adviesgroep behoort?

Marcel Niezen: Holland Casino werkt al langer dan wettelijk verplicht is met ervaringsdeskundigen. Ze weten er dan ook al het een en ander van af, dat viel mij meteen op. Er hing een hele open en uitnodigende sfeer. Dat is belangrijk, want dat gaf mij het gevoel dat ik alles kon zeggen. En dat deed ik dan ook. De CEO was eveneens aanwezig bij dat overleg. Dat geeft mij het gevoel dat het echt serieus wordt genomen.

Men stond open voor suggesties en we hebben een aantal keer interessant en op niveau gediscussieerd over relevante thema’s. Mijn eerste indruk was dus heel goed. Navraag bij vroegere adviesgroepleden leerde dat die open sfeer altijd heerst.

Janny Wierda: We zijn in 2009 begonnen met de Preventiebeleid Kansspelen Adviesgroep, echt om te leren van experts en ervaringsdeskundigen.

Van de ervaringsdeskundigen leren we hoe dingen werken en wat er gebeurt bij iemand die gokverslaafd raakt. We zijn ontzettend benieuwd waar de bron van de verslaving zit voor mensen.

Daarnaast hebben we deskundigen uit de verslavingszorg en vanuit de wetenschap. We steunen bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek met onze data waar we heel veel van hebben. Zij kunnen ook weer valideren of de dingen die wij doen, ook echt werken.

Zo hebben we bijvoorbeeld contact met – al zit hij niet in de adviesgroep – Arie Dijkstra van de Rijksuniversiteit Groningen. Hij gaf bijvoorbeeld aan dat onze gesprekken eigenlijk een te strenge toon hadden en dat we mensen meer op een positieve manier moesten proberen te beïnvloeden.

Vanuit de Wet Kansspelen op afstand vorig jaar april, is er een aantal nieuwe verplichtingen. Dat was voor ons niet helemaal nieuw want we deden al heel veel op dat vlak. Maar voor je website en informatieuitingen moeten we nu ook advies vragen aan ervaringsdeskundigen en deskundigen. Dus we doen het nu nog meer dan dat we al deden.

Hoe is die raad precies opgebouwd? Hoeveel ervaringsdeskundigen zitten erin en hoeveel experts?

Janny Wierda: We hebben er geen vaste verhoudingen in. De mensen die er nu inzitten zijn gekoppeld aan de organisaties die erin zitten: de AGOG en nu dus de Raad voor de Kansspel Spelers. Dat is niet toevallig, want het zijn alle twee mensen die als deskundige én ervaringsdeskundige kunnen spreken.

Er zitten ook allerlei voorwaarden aan wie opgenomen kunnen worden. Ervaringsdeskundigen moeten bijvoorbeeld afstand kunnen nemen van de problematiek om op afstand advies te kunnen geven.[NM2]  Daar maken we heel dankbaar gebruik van.

Daarnaast hebben we iemand vanuit de wetenschap, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. En Pieter Remmers van ASSISSA, iemand die praktisch het preventiebeleid bij ons heeft uitgevonden.

We zijn aan het zoeken naar een vijfde lid. Dat is lastig, want iedereen zit nu in dezelfde vijver te vissen natuurlijk. We hadden ook altijd Jellinek en Trimbos in onze adviesgroep zitten maar die zijn er anderhalf geleden mee gestopt. Die twee partijen wilden onafhankelijk blijven en zich niet verbinden aan één partij. We houden overigens wel contact met Tony ^{(Tony van Rooij, Projectleider Gamen, Gokken en Mediawijsheid van het Trimbos-instituut, red.)} en Floor ^{(Floor van Bakkum, Manager Preventie Jellinek, red.)}, maar ze zijn geen officieel lid meer van de adviesgroep.

Kan je een concreet voorbeeld geven van iets dat uit die adviesgroep naar voren kwam, wat echt volledig geïmplementeerd is binnen Holland Casino?

Janny Wierda: Een aantal jaar geleden hebben we het bijvoorbeeld gehad over het entreeverbod dat mensen voor zichzelf aanvragen. Wij hadden het idee dat mensen dat soms in een opwelling doen. Die zeggen dan na een avond dat ze verloren hebben misschien ‘Ik wil er nooit meer in!’ maar krijgen daar dan later spijt van. Die zeggen dan de volgende dag dat dat uit emotie kwam en dat ze dat niet meenden.

“Die zeggen dan na een avond dat ze verloren hebben misschien ‘Ik wil er nooit meer in!’ maar krijgen daar dan later spijt van.”

Janny Wierda

Wij vroegen ons daarom af of een ‘afkoeldag’ wel of niet te rechtvaardigen was. Toen heeft de adviesgroep heel duidelijk gezegd dat je dat echt nooit moet doen. Want juist iemand die in zijn emotie zoiets zegt, maakt dan vaak de beste keuze voor zichzelf. Dat hebben we ter harte genomen. Geen afkoelperiode; gewoon – hupsakee – een entreeverbod.

Het is vaak dingen toetsen die we doen of willen gaan doen. Dan laten we de adviesgroep er naar kijken. De zelftest die we hebben laten ontwikkelen, die is eerst langs de groep gegaan. En de teksten op onze website en de folders die we in de vestigingen hebben, worden ook bekeken door de leden.

Een ander voorbeeld van iets waar de adviesgroep nauw bij betrokken is, is de verblijfsduur van mensen en de consequenties die we daaraan moeten verbinden. Voorheen zagen we alleen hoe vaak iemand kwam als objectieve indicator, maar sinds enige tijd – doordat we nu ook exit-registratie doen – weten we ook hoe lang iemand in Holland Casino verblijft. Wat is nou een redelijke verblijfsduur? En wat moeten we doen als mensen die grens overschreiden. Dat is een vraagstuk waar de adviesgroep nauw bij betrokken is.

Maar soms ook fluiten ze ons terug als we te ver gaan of de verkeerde toon gebruiken. Bij jongvolwassenen wilden we bijvoorbeeld al direct een gesprek doen in plaats van eerst een folder geven. Daarvan zei de adviesgroep dat we dat helemaal niet moesten doen.

Marcel Niezen: Het zit hem soms ook in het taalgebruik van de preventieregels. Die zijn vaak heel goed bedoeld, maar komen dan betuttelend over.

Ik kan zelf ook nog een voorbeeld geven, want tijdens het eerste overleg heb ik aangegeven dat ik het heel belangrijk vind dat mensen keuzes krijgen voor vervolgstappen. Als iemand in gesprek gaat, of online op de Cruks-website komt bijvoorbeeld, dan moet er meteen de mogelijkheid zijn iets te doen. Met name op die Cruks-website zei ik dat je onmiddellijk een banner van de AGOG zou moeten zien. Want op het moment dat iemand zich bij Cruks inschrijft, betekent het dat die persoon iets wil. Hij of zij trekt eigenlijk al aan de noodrem.

Toen ik zelf nog in die tijd in de gokhal zat, dan zat ik zo in de gokmodus, dan luisterde ik echt niet. Maar misschien wel als ze mij tien keer hadden aangesproken, of misschien wel honderd keer. Op enig moment had ik wel iets gewild. Dan moet je er gelijk zijn en zoveel mogelijk opties bieden. Van zelfhulp en uitsluiting tot doorverwijzing naar de reguliere hulp.

Wat zijn jouw gedachten bij de adviesgroep? Wat wil je bereiken?

Marcel Niezen: Ik denk dat ik in de loop der jaren heel pragmatisch ben geworden: mensen zullen altijd willen gokken en wat je ook bedenkt, je krijgt je preventiebeleid nooit waterdicht. Ik ben ook minder strijdbaar dan sommige andere ervaringsdeskundigen. Die hebben hun verslavingsperiode vaak nog kort achter zich en willen iedereen behoeden. Ik heb gemerkt dat je niet iedereen kan redden. Die behoefte voel ik ook niet.

Ik snap dat Holland Casino als onderneming bepaalde belangen heeft. Mijn broer is ondernemer dus ik snap wat commercie is. Maar ik zie ook dat het voor niemand goed is als iemand in een gokverslaving belandt. Dat is ook niet in het belang van Holland Casino.

Als ik die mensen iets kan bieden – preventie, voorlichting, vroegsignalering – dan ben je al heel ver. Ik denk niet aan grote hervormingen, ik stel niet voor alles anders te gaan doen, helemaal niet.

Er zijn enorm interessante ontwikkelingen gaande en ik vind het leuk en interessant om me daarmee bezig te houden. In mijn tijd ging de kroeg of het casino gewoon op een gegeven moment dicht, maar nu kun je altijd door gaan met gokken. Wat betekent dat wel niet voor een gokker? En hoe ga je daar als AGOG, maar ook als Holland Casino en overheid mee om? Dat vind ik een interesse uitdaging, waarop ik nu nog geen uitgekristaliseerde antwoorden heb. Niemand, denk ik. Maar om betrokken te zijn bij het formuleren van mogelijke oplossingen, of manieren om daarmee om te gaan, dat is de reden waarom ik er in ben gestapt.

Iemand van Holland Casino zei op jouw LinkedIn-bericht: “Wees maar die luis in de pels voor ons.” Maar zo zie jij het dus niet?

Marcel Niezen: Luis in de pels zijn is één van de vijf bekende rollen van ervaringsdeskundigen. Toen ik werd aangenomen bij GGZ Drenthe, wilden mijn leidinggevenden dat ik die luis in de pels rol in zou nemen. Ik heb nog nooit zo gespannen rondgelopen daarna, want ik dacht dat ik overal dingen moest gaan zien en daar kritiek op moest hebben.

Tegenwoordig noemen we het ook niet meer luis in de pels, maar criticus. Ik ben een positief kritisch iemand, omdat ik altijd de verschillende perspectieven en belangen zie en meeweeg. Ik handel en zeg geen dingen meer vanuit mijn eigen pijn. Ook redeneer ik veel breder. Iemand die redeneert vanuit die pijn, kan ook goed zijn hoor, maar zo ben ik niet. Ik ben een criticus, maar wel op mijn manier. Dat betekent dat ik niet zo streng ben als sommige anderen. Ik vind niet dat het verboden moet worden dat de overheid Holland Casino beheert en ik vind niet dat al het gokken verboden moet worden, om maar iets te noemen.

Met de komst van online casino’s is de wereld van gokken enorm veranderd, zoals je zelf al zei. Maar met die wereld heb je geen ervaring, zoals je ook al opmerkte.

Marcel Niezen: Nee, dat klopt.

Is dat niet lastig? Want dat zal ook wel één van de belangrijke dingen zijn, waarover advies moet worden ingewonnen, neem ik aan.

“Ik vind niet dat het verboden moet worden dat de overheid Holland Casino beheert en ik vind niet dat al het gokken verboden moet worden.”

Marcel Niezen

Marcel Niezen: Ik denk dat de basale drijfveren van een willekeurige verslaafde altijd hetzelfde zijn. Ik zie verslaving ook altijd als een symptoom van iets anders. En hoe die verslaving zich aandient en uit, dat maakt voor mij niet zoveel uit.

Bepaalde dingen weet ik inderdaad niet. Je kan op je telefoon spelen en weet ik wat niet meer. Dat weet ik allemaal niet. Maar dat hoef ik ook niet te weten om er toch iets van te vinden. Ik weet hoe het is om vijftien jaar clean te zijn. Dat is ook van waarde voor allerlei zaken.

En op het moment dat ik denk “Hé, dit is zo specifiek, hier heb ik wat input voor nodig”, dan kan ik bij de Raad voor Kansspel Spelers terecht, of iemand anders uit mijn netwerk benaderen. Dus ik sta niet alleen.

Janny Wierda: We hebben met de Raad voor Kansspel Spelers ook afgesproken dat als er andere expertise nodig is, dat Marcel daar een beroep op kan doen. Die kunnen dan eventueel aansluiten bij een overleg als dat nodig is.

Online is natuurlijk niets nieuws. Het is wel iets nieuws voor ons, maar opzich is het niet nieuw. Uit het Motivaction-onderzoek wat we hebben laten doen, bleek al dat er 1,8 miljoen online spelers waren in Nederland voordat de markt open ging. Dus zo’n nieuwe branche is het niet.

Wat wel nieuw is, is dat het nu een gereguleerde branche is. De spelers die er nu zijn, die hebben te maken met beschermende maatregelen. Vooral van de aanbieders, en dat monitort de Kansspelautoriteit ook. Dus het is niet zo dat het allemaal nieuwe spelers zijn plotseling.

En wat Marcel zegt; gokverslaving wordt door dezelfde dopamine in je hersenen getriggerd of het nou online of in een landgebonden casino is. Het is hetzelfde mechanisme.

Als voormalig gokverslaafde, wat zijn jouw gedachten bij de gokreclames Marcel?

Marcel Niezen: Er is echt een stortvloed aan reclames en het is allemaal zeer positief en weelderig vormgegeven met bekende Nederlanders en al. Ik snap wel dat als je er gevoelig voor bent, dat het triggert. Die fase ben ik zelf voorbij, constateer ik met enige tevredenheid bij mezelf. Maar ik snap het wel en ik vind het ook teveel.

Misschien zou het net als alcohol en sigaretten helemaal niet moeten hoor. Maar dat weet ik nog niet zo goed.

Wat ik wel interessant vind, is het perspectief van Holland Casino. Die zegt dat ze erop willen wijzen dat je bij hun online kan gokken en dat het legaal is. Bij de illegale aanbieders word je misschien nog meer verleid en is er veel minder controle.

Ik vind het aantal reclames veel, maar de de toon van de Holland Casino-spotjes is al veranderd. Dan doel ik op de reclames met Ellie Lust. Daarmee is het wat realistischer. Misschien zou je nog totaal andere spotjes moeten introduceren, of helemaal niks. Maar daar ben ik ook nog niet over uit.

lees verder onder de foto

Janny Wierda: We hebben niet alleen andere spotjes, de campagne met Ellie Lust, maar daarnaast hebben we ook ons aantal reclames verminderd. We vinden wel dat je reclame moet hebben om mensen te kunnen leiden naar het legale product. Anders blijven mensen toch op de illegale markt spelen. Maar je moet er zeker wel beperkingen in houden.

Als je kijkt naar een land als Zweden. Doordat er de hele avond spotjes waren voor online gokken, heeft die hele markt een slecht imago gekregen. Die hadden ook veel meer aanbieders dan hier; die hadden er iets van vijftig toen de markt openging en die wilden allemaal reclamemaken.

In Nederland hebben we nu zestien partijen die aandacht willen vragen voor hun product hier in Nederland. Daar komen er nog tien bij en de buitenlandse partijen die op zwart zijn gezet komen er rond 1 april ook nog bij. Zij hebben nog veel meer geld om reclame te maken. Dus wij hopen dat zij meegaan in de beperkingen die wij op dit moment al hebben. Als ze dat niet doen, dan weet je dat de overheid gaat ingrijpen. Het moet allemaal wel in proporties blijven.

Reclames voor alcohol en sigaretten hoeven niet naar een legaal product te verwijzen, want er is geen gemakkelijk verkrijgbaar illegaal alternatief. Bij online gokken is dat er wel. Mensen moeten wel Holland Casino zien te vinden, net zoals de andere legale aanbieders.

Er zijn natuurlijk heel veel verleidingen waar je aan blootstaat. Ook alcohol en sigaretten. Ook daarvan is het erg als je eraan verslaafd raakt. Maar met gokken is er altijd een gigantische financiële impact. Je kan altijd meer en meer en meer. En als je financieel ten gronde gaat, dan gaat de rest meestal mee. Een alcoholverslaving kan je misschien met een tientje per dag nog bekostigen, maar met gokken gaat dat niet. Daarom moet er heel goed toezicht op zijn.

Moet overheidsbeleid rekening houden met de groep voormalig gokkers die getriggerd wordt door gokreclames?

Marcel Niezen: Ik heb me de laatste weken afgevraagd of alles gericht moet zijn op het percentage mensen dat in de problemen komt. Ik neem mezelf dan als voorbeeld. Ik heb bijvoorbeeld ook een fikse drugsverslaving ontwikkeld in die tijd. Uit onze groep van twaalf vrienden was ik de enige die zwaar in de problemen kwam. Moet je dan al je beleid afstemmen op die ene persoon? Voor de meeste mensen is een bezoek aan Holland Casino gewoon een hartstikke leuk uitje. Moet je het dan helemaal verbieden?

“Een alcoholverslaving kan je misschien met een tientje per dag nog bekostigen, maar met gokken gaat dat niet. Daarom moet er heel goed toezicht op zijn.”

Janny Wierda

Ik heb zelf alle ellende meegemaakt. Ik ben meerdere keren alles kwijtgeraakt; relaties, werk, enorme schulden, drie jaar schuldsanering. En dan nog kan ik bijna zeggen, als ik kijk naar wat het me heeft gebracht, dat een verslaving een cadeautje is.

Ik werd opgenomen in de verslavingszorg voor vier weken diagnostiek. Daar was een systeemtherapeut en die heeft echt mijn ogen geopend. Ze zei dat het haar ervaring was dat in een gezin waar iemand verslaafd raakt, dat diegene aandacht vraagt voor iets wat in dat gezin speelt.

Ze had wel gelijk.

Bij ons in het gezin was er een taboe. Ik ben een vervangkind; er was een overleden meisje. Doordat ik ben gaan gokken, verslaafd raakte en hulp zocht, is dat allemaal ter sprake gekomen. Ik heb zicht gekregen op hoe het bij mij zo ver is gekomen. In mijn vroege jeugd was er veel spanning. Spanning die ik later zelf heb opgezocht door eerst te gaan gokken en later in de schimmige drugswereld te belanden. Achter mijn verslavingen zit een enorme behoefte aan spanning. Bij de AGOG en in de verslavingszorg heb ik geleerd daar op een gezonde manier mee om te gaan.

Gokverslaving voorkomen is natuurlijk mooi. Maar hetgeen wat die persoon triggert om verslaafd te raken, dat blijft bestaan. Eigenlijk vind ik dat je daar iets mee moet. Niet iedereen wordt verslaafd, dus er zijn altijd redenen voor. Een verslaving is altijd een symptoom van iets anders. Alleen preventie is dus niet genoeg.

Erwin van Lambaart vertrekt binnenkort als CEO bij Holland Casino. Wie hem vervangt, dat is nog niet bekend. Misschien moeten jullie de nieuwe CEO wel echt overtuigen hoe belangrijk de adviesgroep en verslavingspreventie in algemene zin is.

Janny Wierda: Ja, dat is altijd wel een ding. Tot nu toe – en we hebben verschillende CEO’s gehad – merk je dat er in een eerste instantie een vragende reactie is naar wat de commerciële impact is van de dingen die wij doen.

Je kan echter gemakkelijk uitleggen dat als je wilt dat je gasten vaker blijven terugkomen, je niet zonder een preventiebeleid kunt. Verslavingspreventiebeleid zorgt er juist voor dat je gasten goed bij je kunt houden. Je hebt er niks aan dat je iemand in één of twee maanden al z’n geld laat verliezen. Je hebt er veel meer aan dat je een gast hebt die met veel plezier met z’n geld kan komen spelen. Vijfennegentig procent van onze spelers komen gewoon om een leuke avond of middag uit te hebben. We hebben geen baat bij veel ‘verslaafdengeld,’ om het zo maar te zeggen.

“In Las Vegas staan ouders met de koffers en de kinderwagen achter zich te spelen. Zo’n wereld wil je helemaal niet.”

Janny Wierda

Dat is ook niet leuk. Ik weet niet of je ooit in Las Vegas bent geweest, maar daar word ik niet gelukkig. Daar staan ouders met de koffers en de kinderwagen achter zich te spelen. Zo’n wereld wil je helemaal niet.

Je moet op een gezonde en leuke manier je spelletje kunnen spelen. Je weet dat mensen gaan gokken. Dan kan je het proberen te verbieden, maar mensen gokken toch. Je ziet dat met het illegale aanbod online. Toen er geen enkele legaal online casino was, waren er al 1,8 miljoen Nederlanders die speelden. Dan kan je er beter voor zorgen dat het legaal wordt. Het is namelijk niet te controleren als je het verbiedt.

Toen Holland Casino dicht was [door corona], hebben wij ook verhalen gehoord dat mensen naar illegale gokhallen werden gedreven om hun spel te spelen. Daar kun je je ook afvragen of alles op een eerlijke manier gebeurt.

Onze nieuwe CEO zal zich dat ook allemaal realiseren. De Raad van Commissarissen wil ook altijd op de hoogte zijn van ons preventiebeleid. We hebben afgelopen week nog een gesprek gehad met het Ministerie van Financiën. Zij zullen zeker ook de preventie-kant meenemen bij de zoektocht naar een nieuwe CEO.